Het idee voor deze reis naar het Zuidereiland begon met een flinke dosis groepsdruk. We hadden een nieuw werkvoertuig nodig en John en ik (George) besloten dat dit een goede was, hoewel zeer onpraktisch vanwege de locatie en het feit dat hij niet startte. Maar een paar dagen van groepsdruk later waren we allemaal op weg naar Balclutha om een Toyota Landcruiser op te halen. Uitgerust met een scala aan buitenuitrusting kwamen we een heel gelukkig stel in Queenstown aan. De eerste dag werd offroad doorgebracht; de volgende dag werd doorgebracht in de Mechanica. Toen waren we op weg!
Onze eerste stop was een paar nachten in de Dobson Valley. Het was 1,5 uur rijden vanaf het einde van de weg en we waren allemaal in een goed humeur, omdat het donker was, wisten we niet waar we wakker van zouden worden, maar 's ochtends werden we weggeblazen door de schoonheid van de Zuidelijke Alpen die nooit houd op me te verbazen.
Station Hut - Onze basis voor de eerste paar dagen. Vanaf hier verkenden we de vallei en omhoog naar de toppen. Sam heeft voor ons een Thar kunnen schieten die nu in worstjes in de werkvriezer ligt. We brachten de dagen door met het verkennen van de vallei, het bouwen van grote kampvuren en gewoon wat rondscharrelen. Buiten de receptie zijn is altijd een verhulde zegen.
Toen was het kamperen in Kaikoura, een van de meest verbazingwekkende heldere nachten onder de sterren, het vuur werd aangestoken, marshmallows werden gekookt en verhalen werden verteld terwijl we allemaal in slaap vielen in onze slaapzakken en uitkijken naar een ochtend surfen. Dit was tot ongeveer 2 uur 's nachts toen we werden gewekt door een gehuil uit het zuiden dat het strand opstak, de surfplanken een paar honderd meter het strand afblies en ons gezicht met zand sloeg. De foto's zien er misschien idyllisch uit, maar dat was het verre van. Ik denk niet dat er veel geslapen is die nacht en de branding in de ochtend was zo verwaaid door de storm dat we niet veel hadden om te surfen, dus gingen we verder langs de kust.
Sam werkte vroeger op een zalmkwekerij in Twizel en kent de kneepjes van het vissen op de grachten als zijn broekzak. We stopten bij het kanaal en wisten niet wat we te wachten stonden. Ik moet toegeven dat ik veel vertrouwen had in Sam's viscapaciteiten en voordat we het wisten waren we op pad met een stel Zalm.
Nu is het terug naar de workshop, na een van de leukste weken die we dit jaar allemaal hebben gehad met goede vibes, veel gelach, fouten en games van papierschaar rock. Sindsdien is er veel tijd besteed aan Trademe, op zoek naar andere voertuigen waarmee we het land op kunnen rijden.